Читаем 20 esperantaj poemoj полностью

Egale (/всё/ равно: egala – равный, одинаковый)! Salutu la sunon (приветствуй солнце), heroldo de l' tuj naskiĝonta (вестник вот-вот собирающейся родиться = зарождающейся: tuj – тотчас, сразу же; вот-вот, naski – родить, породить,

-ont- – суффикс активных причастий и деепричастий будущего времени)

Aŭroro de nova tagiĝo (зари нового рассвета: tago – день, tagiĝi – рассветать), kaŝita trans lim' horizonta (скрытого за границей горизонта: horizonto – горизонт);

Mi ankaŭ salutu naskiĝon de novaj aŭroro kaj tago (я тоже поприветствую рождение новых зари и дня),

Kaŝitaj en homaj animoj post roka rigida zigzago (скрытых в человеческих душах за скалистым твёрдым изломом: «зигзагом»: roko – скала, rigida – жёсткий, твёрдый, тугой).

Alarmu do (встревожь же: alarmi – поднимать по тревоге, подавать сигнал тревоги; встревожить, переполошить), gaŭlo orpluma (галл златопёрый: oro – золото, plumo – перо)... ĉe fino de l' nokta deĵoro (в конце ночного дежурства, вахты)

Poeto kaj koko anoncu alvenon de ĉiu aŭroro (поэт и петух пусть объявят приход каждой зари)!

Vekiĝu kaj aŭdu (проснитесь и услышьте: veki – будить), havantoj de koroj kaj sanaj oreloj (обладатели сердец и здоровых ушей: havi – иметь),

Aklamon al nova tagiĝo en kri' de la du sentineloj (приветствие новому рассвету в крике двух стражей: aklamo – овация)!

Chanteclaire

Saluton, heroldo matena, tro frue, tro frue vi krias,

Ankoraŭ forestas la lumo, eĉ unu radio ne strias;

Ripozas en dolĉa sonĝado dronante, la paca vilaĝo

Kaj sternas la roson krepusko tra tuta herbeja vizaĝo.

Ni du, kamaradoj sendormaj, sur nia posten' sentinelas:

Vi krias, – mi skribas la versojn, pri kiuj la koro fabelas,

Verŝajne neniu vin aŭdas, verŝajne neniu ekkonos

La veron de miaj poemoj – neniu atenton eĉ donos...

Egale! Salutu la sunon, heroldo de l' tuj naskiĝonta

Aŭroro de nova tagiĝo, kaŝita trans lim' horizonta;

Mi ankaŭ salutu naskiĝon de novaj aŭroro kaj tago,

Kaŝitaj en homaj animoj post roka rigida zigzago.

Alarmu do, gaŭlo orpluma... ĉe fino de l' nokta deĵoro

Poeto kaj koko anoncu alvenon de ĉiu aŭroro!

Vekiĝu kaj aŭdu, havantoj de koroj kaj sanaj oreloj,

Aklamon al nova tagiĝo en kri' de la du sentineloj!

Aŭtuna fatalo

(Осенняя судьба: fatalo – рок, судьба, фатум)

Vespero aŭtuna (осенний вечер), muziko zumventa (музыка шума ветра: zumi – гудеть, жужжать, vento – ветер)...

Soleco (одиночество), ermita inerto (уединённое бездействие/вялость: ermito – отшельник, пустынник, inerta – инертный, пассивный)...

La kapo sin klinas (голова склоняется), la koro ne sentas (сердце не чувствует)

Minacon de l' bato averta (угрозы предупреждающего удара: averti – предупреждать, предостерегать).

La vivo bolanta (кипящая жизнь: boli – кипеть), simile al maro (подобно морю: simili – походить, быть похожим)

Ne ĉesas per ondoj marteli (не прекращает волнами бить: martelo – молот, marteli – бить /молотом/)

La etan boaton (маленькую лодку), en kiu kun knaroj (в которой со скрипами)

Mi naĝas (я плыву), portata sencele (носимый бесцельно: celo – цель)...

Sed tiu frenezo de l' mara ekstazo (но это безумие морского исступления = бушующего моря)

Ne tuŝas la lacan animon (не трогает усталую душу),

En svena rigido ĝi sentas sin kvazaŭ (в измождённом окоченении она чувствует себя, словно: sveni – упасть в обморок, лишиться чувств, sveno – обморок, беспамятство, бесчувствие)

Infano tre juna sen timo (дитя очень малое: «юное» /и/ без страха = бесстрашное).

En naĝo fatala senscie evitas (в роковом плавании неумело минует: scio – знание, умение, senscia – невежественный, неумелый, eviti – избегать, уклоняться)

Ĝi lokojn de l' morta pereo (она места верной: «смертельной» гибели),